شایع ترین بیماری ها و عارضه های پوستی

صدها نوع بیماری پوستی وجود دارد که می تواند انسان را درگیر کند. شایع ترین این بیماری های می توانند علائم مشابهی داشته باشند، بنابراین یادگیری اینکه باید به دنبال چه تفاوت هایی در انواع مشکلات پوستی باشیم امری بسیار مهم است. اگرچه اطلاع از علائم و توانایی تشخیص بیماری پوستی می تواند به فرد در استفاده از درمان های خانگی و مراقبت های لازم کمک کند، اما تشخیص قطعی و دقیق توسط پزشک و دریافت درمان از یک پزشک متخصص پوست بسیار مهم است. زیرا در برخی موارد درمان های خانگی غلط و نا به جا خود موجب تحریک بیشتر بیماری پوستی شده و حتی درمان آن را نیز دشوارتر می کند.

آیا می دانستید…؟!

۱.۷۹ از بیماری های جهان، بیماری های پوستی هستند. انجمن آکادمی پوست آمریکا گزارش می دهد که از هر ۴ نفر ۱ نفر در ایالات متحده بیماری پوستی دارد.

در ادامه برخی از بیماری های رایج پوست را برای شما آورده ایم که بر اساس مدت زمان ماندگاری آن ها، دلایل ابتلا و قسمت هایی که تحت تأثیر قرار می دهند نیز برای شما دسته بندی شده است.

انواع بیماری های پوستی با ماندگاری بالا

تعدادی از عارضه ها و بیماری های پوستی می توانند در تمام طول عمر در بدن فرد باقی بمانند. برخی ممکن است در دوران کودکی شروع شده و تا بزرگسالی ادامه یابند. گاهی برخی از مشکلات پوستی هیچ علائمی ندارند اما پس از گذشت یک دوره خاص به یکباره علائم ظاهر می شوند.

درماتیت سبورئیک (Seborrheic dermatitis)

درماتیت سبورئیک نوعی ضایعه پوستی ناشی از تولید بیش از حد چربی توسط غدد چربی موجود در پوست است که در آن پوست فرد مبتلا، ملتهب و پوسته پوسته شده و موجب خارش می شود. پزشکان از این عارضه معمولاً با عنوان “کلاه گهواره ای” یاد می کنند که موجب پوسته پوسته و یا پولکی شدن پوست نوزادن (اغلب در قسمت کف سر و پیشانی) می شود.

این عارضه در بزرگسالان، می تواند در هر قسمتی از بدن ظاهر شود. درماتیت سبورئیک در بزرگسالان ممکن است به یکباره مشاهده شود و پس از مدتی برطرف شود. پوست آسیب دیده قرمز، متورم و چرب به نظر می رسد و ممکن است پوسته پوسته های سفید یا زرد رنگ در سطح پوست ظاهر شوند.

همچنین، افرادی که پوست تیره تری دارند ممکن است متوجه شوند که پوسته پوسته ها به شکل گل هستند. برخی قسمت های پوست آسیب دیده ممکن است تیره تر یا روشن تر از حد معمول به نظر برسند.

درمان های زیادی می تواند به تسکین علائم این عارضه کمک کند. درماتیت سبورئیک ممکن است با استفاده از درمان های خانگی مانند روغن نارگیل، ژل تخم کتان، سرکه سیب طبیعی و غیره برطرف شود و یا اینکه نیاز به مراجعه به چزشک و استفاده از شامپوهای مخصوص یا کرم های دارویی خاصی در پوست آسیب دیده داشته باشد.

انواع خال ها

خال ها توده هایی هستند که با تجمع سلول های پوستی با بافت های اطراف، ایجاد می شوند. بخش زیادی از خال ها “خال های معمولی” هستند و هیچ مشکل و عوارضی ایجاد نمی کنند.

افراد زیادی دارای خال هستند و یک فرد ممکن است تا حدود ۴۰ خال در سراسر بدن خود داشته باشد. خال ها باید به طور منظم از نظر هرگونه تغییر در ظاهر مانند افزایش اندازه یا تغییر رنگ بررسی شوند. در صورت هر گونه تغییر و یا احساس درد و هر گونه احساس غیرعادی، لازم است که برای معاینات لازم به پزشک مراجعه کنید و در صورت امکان آزمایش های لازم را برای اطمینان از سرطانی نبودن خال ها انجام دهید. انجام این مراحل به ویژه برای افرادی که سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان را دارند امری بسیار ضروری است.

آکنه روزاسه

بیماری پوستی روزاسه اغلب باعث قرمزی صورت می شود. در افرادی که پوست تیره دارند، ناحیه آسیب دیده ممکن است تیره تر و گرم تر از دیگر قسمت های پوست باشد.

چهار نوع آکنه روزاسه وجود دارد که هر کدام علائم خاص خود را نیز دارند.

هیچ درمان شناخته شده ای برای روزاسه وجود ندارد. پزشکان علائم را با داروهای ضد التهابی موضعی یا خوراکی درمان می کنند.

لوپوس

لوپوس یک اختلال پیچیده خود ایمنی است. این اختلال موجب التهاب و درد می شود و اثرات خاص آن می تواند در افراد مختلف، متفاوت باشد.

لوپوس می تواند بر هر قسمتی از بدن تأثیر بگذارد. علائم پوستی ناشی از این بیماری شامل لکه یا حلقه های قرمز، بثورات شبیه آفتاب سوختگی در بینی و گونه ها و بثورات دایره ای شکل است که درد یا خارش ندارند. این موارد ممکن است با سردرد، تب، خستگی و مفاصلی متورم، سفت و دردناک همراه باشد.

از هر ۱۰ فرد مبتلا به لوپوس، ۹ نفر زن هستند و زنانی که پوست تیره تری دارند سه برابر بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند. علاوه بر این، علائم در افراد آمریکایی آفریقایی تبار ممکن است شدیدتر از سایر افراد باشد. درک علت این امر نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

پسوریازیس

پسوریازیس نیز یک اختلال خود ایمنی است که معمولاً علائمی از جمله لکه های خارش دار پوست با ظاهری غیر معمول دارد. قسمت هایی از پوست که مبتلا به پسوریازیس هستند، از نظر اندازه و شدت وخامت می توانند متفاوت باشند. قسمت های تحت تأثیر پسوریازیس در افرادی که پوست سفیدتری دارند، معمولاً دارای رنگی قرمز یا صورتی با فلس های سفید هستند. آفریقایی آمریکایی تبارها ممکن است لکه هایی بنفش، خاکستری یا قهوه ای تیره را در علائم خود داشته باشند. این لکه ها ممکن است خیلی مشهود نباشد.

پسوریازیس پنج نوع اصلی دارد:

پسوریازیس پلاکی که موجب ایجاد لکه های ضخیمی در پوست می شود.

پسوریازیس چرکی که باعث ایجاد چرک در پوست می شود که ممکن است قرمز رنگ باشند.

پسوریازیس اریتودرمیک باعث ایجاد قسمت های گسترده ای می شود که به نظر می رسد به شدت سوخته اند.

پسوریازیس معکوس باعث ایجاد بثورات براق در چین های پوست مانند زیر بغل یا اطراف دستگاه تناسلی می شود.

پسوریازیس گواته باعث ایجاد لکه های کوچک در پوست سر، صورت، تنه و سایر اندام ها می شود.

پزشکان می توانند علائم پسوریازیس را با داروهای مختلفی از جمله انواع کرم ها و پمادها برطرف کنند. یک متخصص پوست خوب می تواند مناسب ترین برنامه درمانی را برای رهایی از بیماری پسوریازیس به شما توصیه کند.

اگزما

اگزما معمولاً در اوایل کودکی ایجاد می شود، اما امکان ابتلا در بزرگسالی نیز وجود دارد. انواع مختلفی از این بیماری از جمله درماتیت آتوپیک و درماتیت تماسی وجود دارد. بیماری پوستی اگزما ممکن است باعث بثورات روی صورت یا قسمت های اطراف آن، پوست سر، آرنج، گردن، مچ دست، مچ پا یا ساق پا شود. بثورات در فردی که اگزما دارد خارش دار هستند و ممکن است برآمده و ضخیم شوند و رنگ آنها نیز تغییر کند. در بزرگسالان، بثورات ممکن است قسمت بیشتری از پوست را در بر بگیرد و منجر به خشکی و خارش شود.

این علائم در افرادی که پوست تیره تری دارند در مقایسه با افرادی که پوست روشن تری دارند ممکن است کمتر قابل مشاهده باشد. با این حال، در افرادی که پوست تیره تری دارند، اگزما می تواند با تغییر رنگ همراه باشد و قسمت های آسیب دیده ی پوست روشن تر یا تیره تر شوند. هیچ درمان شناخته شده و خاصی برای بیماری  اگزما وجود ندارد. ممکن است به خودی خود برطرف شود، اما داروهایی که علائم را تسکین می دهند در دسترس هستند.

برص یا لک و پیس

در بیماری پوستی برص یا لک و پیس که با نام ویتیلیگو نیز شناخته می شود در واقع رنگدانه های پوست بیمار از بین می رود. بیماری برص انواع مختلفی دارد اما همگی آن ها عموماً موجب بروز لکه های سفید و بی رنگی در روی پوست بیمار می شوند، به ویژه در قسمت هایی از پوست که در معرض آفتاب قرار می گیرد. افراد مبتلا به برص اغلب پس از مدت کوتاهی رنگدانه های موجود در موهای خود را نیز از دست می دهند.

در برخی از بیماران بیشتر این لکه های سفید به مرور و در طی سال های زیادی ظاهر می شوند. از آنجایی که این بیماری بر روی پیگمنت ها یا همان رنگدانه های پوست بیمار تأثیر می گذارد معمولاً در افرادی که پوست تیره تری دارند بیشتر نمایان است. در حال حاظر هیچ درمانی برای بیماری پوستی ویتیلیگو وجود ندارد، اما طیف وسیعی از درمان ها از جمله نور درمانی و برخی داروهای موضعی برای این بیماری وجود دارد. گزینه های جراحی و برخی درمان های جایگزین هم برای این بیماران در دسترس است که ممکن است بتوانند کمک کننده باشند. با این حال لازم است که دانشمندان تحقیقات بیشتری بر روی تأثیرات این روش های درمانی انجام دهند.

بیماری های پوستی موقت

برخی از شرایط و مشکلات پوستی به سادگی و گاهاً با گذشت زمان و یا استفاده از داروهای خانگی بسیار ساده به راحتی برطرف می شوند.

آکنه

آکنه یکی از شایع ترین بیماری های پوستی است. علائم آکنه می تواند شامل موارد زیر باشد:

• جوش ها: جوش هایی هستند که در سَر آنها چرک وجود دارد.
• پاپول ها: برجستگی هایی که در اثر عفونت در فولیکول های مو ایجاد می شوند.
• ندول ها: گِرِهَک یا ندول، توده های دردناکی در زیر سطح پوست هستند.
• کیست ها: برجستگی های نسبتاً بزرگ، دردناک و پر از چرک در زیر سطح پوست هستند.

هر فردی ممکن است دچار آکنه شود. افراد رنگین پوست همچنین ممکن است دچار لکه های تیره ای شوند که به عنوان هایپرپیگمانتاسیون پس از التهاب شناخته می شوند. افراد معمولاً می توانند آکنه را با دارو درمان کنند. در برخی موارد برای درمان آکنه در زنان، ممکن است نیاز باشد که از هورمون درمانی استفاده شود. نور درمانی نیز می تواند در برطرف کردن آکنه ها موثر باشد.

کهیرها

کهیرها برجستگی های ریز و جوش مانندی هستند که خارش دارند. در افرادی که پوست روشن تری دارند ممکن است رنگی صورتی یا مایل به قرمز داشته باشند. کهیر معمولاً یک واکنش آلرژیک است، که ممکن است به دلایلی از جمله استرس، بیماری و اصطکاک مدوام پوست با چیزی دیگر، مانند لباس های تنگ یا کفش های نامناسب ایجاد شوند.

کهیرها معمولاً به صورت خوشه ای تشکیل می شوند. ممکن است در قسمتی از بدن از بین بروند و در قسمتی دیگر دوباره ظاهر شوند. درمان کهیر معمولاً شامل مصرف آنتی هیستامین ها یا کورتیکواستروئیدها است.

زگیل ها

ویروس پاپیلومای انسانی که بیشتر با نام HPV شناخته می شود باعث ایجاد زگیل می شود که مسری است. این برآمدگی ها می توانند در هر قسمتی از بدن، به طور معمول در دست ها، پاها و مفاصل ظاهر شوند. رنگ زگیل های پوستی معمولاً مایل به رنگ پوست افراد دارد و یا اینکه تیره تر از رنگ پوست خود فرد هستند. گاهی اوقات زگیل ها خود به خود از بین می روند، اما ممکن است که متخصص پوست شما بسته به نوع و محل زگیل ها توصیه کند که آن ها را با یک روش مناسب تجویزی از روی پوست خود بردارید.

عفونت قارچی ناخن

رشد بیش از حد قارچ در نزدیکی، زیر و اطراف ناخن ها موجب عفونت قارچی می شود. این بیماری معمولاً بیشتر روی ناخن های پا تأثیر می گذارد. در اثر این عفونت لبه های ناخن ها ممکن است خرد شود و سطح آن ها ممکن است پوسته پوسته شود. انواع مختلف قارچ ها می تواند باعث بروز این نوع عفونت شده و درمان بیماری به نوع قارچ بستگی خواهد داشت.

پزشک ممکن است برای درمان عفونت قارچی داروهای خوراکی و یا موضعی برای شما تجویز کند. در برخی موارد، ممکن است نیاز باشد که ناخن آسیب دیده از این عفونت با جراحی برداشته شود.

تاول تبخالی

زخم سرد یا تبخال، تاول قرمز رنگی است که پر از مایع است. این تاول ها معمولاً در نزدیکی و اطراف دهان ظاهر می شوند و پوست آسیب دیده ممکن است دردناک یا بسیار حساس باشد. قبل از ظاهر شدن تاول ها، ممکن است فرد در پوست خود احساس خارش یا سوزش داشته باشد. ویروس هرپس سیمپلکس (herpes simplex virus) باعث ایجاد زخم های سرد می شود که ممکن است بهبود این تبخال ها تا ۲ هفته طول بکشد و سپس به صورت دوره ای مجدداً عود کند. تبخال هیچ درمان خاصی ندارد و درمان های مختلفی می توانند شیوع این بیماری پوستی را کاهش دهند.

کاندیدیازیس (Candidiasis)

رشد بیش از حد قارچ کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans fungus) عامل ابتلا به این بیماری پوستی است و وقتی این قارچ پوست فرد را تحت تأثیر قرار می دهد، به آن کاندیدیازیس جلدی یا مونیلیازیس پوستی می گویند. قسمت هایی از پوست که دچار این بیماری شده باشند ممکن است تحریک شده و دارای ضایعات یا جوش های کوچکی باشند.

کاندیدیازیس معمولاً در چین های پوست مانند زیر بغل یا اطراف کشاله ران ایجاد می شود. گاهی اوقات، روی پوست صورت نیز تأثیر می گذارد. افراد معمولاً می توانند با تقویت بهداشت پوستی خود و جلوگیری از استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها از بیماری کاندیدیازیس پیشگیری کنند. برای درمان این بیماری، پزشک شما ممکن است کرم های ضد قارچ و کورتیکواستروئید را برایتان تجویز کند.

پای ورزشکار

قارچ پا یا بیماری پای ورزشکار یک عفونت قارچی است. قارچ عامل این بیماری، در شرایط گرم و مرطوب مانند داخل کفش های کتانی رشد می کند. علائم پای ورزشکار ممکن است شامل خشکی، خارش و پوست انداختن باشد. همچنین ممکن است پوسست فرد دچار تاول و خونریزی نیز شده و در قسمت بین انگشتان پا یا زیر پا ممکن است پوست مرطوب، کم رنگ، ترک خورده یا پوسته پوسته باشد. پزشکان معمولاً پای ورزشکار را با کرم یا اسپری ضد قارچ درمان می کنند.

ترجمه شده از:

https://www.medicalnewstoday.com/articles/316622#lasting-conditions